W dyskusji o skutkach elektrosmogu należy dokonać rozróżnienia między wiedzą naukową a dowodami empirycznymi.

Wiedza naukowa

To zdumiewające, że tysiące lekarzy w tym kraju podpisują apele przeciwko pulsacyjnemu promieniowaniu mikrofalowemu, ponieważ cierpi na to zdrowie ich pacjentów. sam Odwołanie do Freiburga przez lekarzy podpisało się pod nim około 40.000 XNUMX osób.

Niestety, ten przerażający fakt nie leży na żyznym gruncie naukowym. Nieuniknioną konsekwencją musiałaby być seria eksperymentów naukowych, które koncentrują się na nieznanych mechanizmach działania, aby jak najszybciej znaleźć przyczyny tych problemów zdrowotnych.

Były Związek Radziecki był znacznie dalej w tej dziedzinie. Do Prof. Dr. medyczny Karl Hecht Od dawna wiadomo, że każdy rodzaj pola i fali oraz każda częstotliwość ma skrajnie różny wpływ na ludzkie ciało i środowisko. W Niemczech obecny stan wiedzy ogranicza się do tego, że (w zakresie mikrofal) nie ma innego wpływu na ludzi niż ciepło. Dlatego wartości graniczne również różnią się w obu krajach. Wszędzie tam, gdzie w tym obszarze prowadzone są badania naukowe i gdzie określono wpływ na ludzi lub zwierzęta, wartości graniczne są znacznie poniżej odpowiednich wartości granicznych termicznych.

Podobnie jak w byłym Związku Radzieckim Dr. Piotr Semma (dawniej Deutsche Telekom) odkrył, że pulsujące sygnały GSM są drastycznie bardziej efektywne biologicznie niż te niepulsujące. W związku z tym wartości graniczne w wielu krajach Europy Wschodniej (także w byłej NRD) zostały ustalone dla promieniowania pulsacyjnego znacznie niżej w porównaniu z promieniowaniem niepulsacyjnym. Wielu jego kolegów, którzy pracują również jako doradcy rządu federalnego, nie rozpoznało jeszcze skutków elektrosmogu pomimo publikacji naukowych. To z kolei oznacza, że ​​niemieckie wartości graniczne dla promieniowania pulsacyjnego mogą być 32 razy wyższe niż dla promieniowania niepulsacyjnego. Na przykład niemiecka wartość graniczna dla łączności ruchomej w paśmie 900 MHz przewyższa zalecenie BUND (Federacja na rzecz Środowiska i Ochrony Przyrody Niemcy) o współczynnik 4,5 mln. Na tym tle nieznajomość wezwań o pomoc medyczną jest jeszcze większa. poważny.

W międzyczasie Vortex HiFi udowodnił w tysiącach testów wpływ elektrosmogu na słuch i jest potwierdzony wynikami badań naukowych.

Fakty empiryczne

Niestety obecnie nie ma ogólnie przyjętych serii badań naukowych, które mogłyby zbadać lub wyjaśnić zjawiska biologiczne zachodzące miliony razy w praktyce. Dlatego bardziej szczegółowo podsumowaliśmy wyniki badań czterech naukowców, którzy zajmowali się elektrosmogiem.

Prof. Dr. Inż. Konstantin Meyl

Meyl klasyfikuje podłużne fale elektromagnetyczne odkryte przez Teslę jako mające znaczenie biologiczne (dźwiękowe) w elektrosmogu. Jego teoria wypełnia lukę między medyczno-biologicznymi odkryciami innych badaczy a znaną wcześniej fizyką.

Prof. Dr. med. Karl Hecht

Od wielu dziesięcioleci Hecht zajmuje się całościowo i systematycznie tematem elektrosmogu. Ma dostęp do prac naukowych ze Związku Radzieckiego, dzięki czemu ma również ogromną wiedzę na temat długofalowego wpływu pól elektromagnetycznych 0-3 GHz na człowieka. Jest odpowiedzialny za ponad 750 publikacji naukowych i pozwala sobie na zróżnicowaną krytykę naukową w odniesieniu do tematu elektrosmogu.

Prof. Dr. Magda Hawas

Havas najpierw zajmował się chemicznymi wpływami na systemy biologiczne, ale później skupił się na badaniu wpływu pól elektromagnetycznych na człowieka. Oprócz problemów, jakie generują mikrofale (telefony komórkowe, DECT, WLAN), wykazała rażący wpływ harmonicznych na sieci energetyczne (brudna moc) na organizm człowieka. Dostępne są również łatwe do zrozumienia i zapadające w pamięć filmy (w języku angielskim).

Szczególnie interesujące jest to, że częstotliwości i natężenia, które okazały się być biologicznie istotne w technologii audio, występują nie tylko w sieci energetycznej, ale także w liniach sygnałowych w HiFi. To elementarne ustalenia dotyczące zjawisk dźwiękowych w HiFi z każdym rodzajem kabla.

Prof. Dr. Piotr Semma

Badania Semena dotyczą pulsacyjnego promieniowania mikrofalowego. Najważniejsze dla nas stwierdzenie jest takie, że w warunkach laboratoryjnych z niepulsowanym promieniowaniem mikrofalowym nie ma wpływu na komórki nerwowe, ale w przypadku pulsującego promieniowania mikrofalowego do 60 procent komórek nerwowych zeberek zeberek wystrzeliwuje się nieprawidłowo. Pokazuje, że to nie częstotliwość czy intensywność, ale struktura jest decydująca.