prof. dr inż. Konstantin Meyl

Tutaj podsumowaliśmy stwierdzenia, które są fundamentalne dla technologii hi-fi z rozszerzonej fizyki Meyla z jego publikacji. Poniżej znajduje się krótkie omówienie jego teorii.

„Oprócz poprzecznych fal elektromagnetycznych według Heinricha Hertza istnieją również fale rozchodzące się wzdłużnie według Tesli”.

To założenie jest fundamentalne dla wyjaśnienia wielu zjawisk fizycznych i słuchowych w HiFi, ponieważ fala podłużna zachowuje się inaczej i nie ma specjalnych urządzeń pomiarowych dla tego typu fali. Jednakże, ponieważ Meyl klasyfikuje tylko fale podłużne jako mające znaczenie biologiczne, pomiary fal Hertza (poprzecznych) nie są dowodem na promieniowanie o znaczeniu biologicznym. Tak więc możemy jedynie systematycznie wnioskować o tym typie fali. Jeśli mierzymy tylko niski poziom promieniowania (fala poprzeczna), nie oznacza to, że biologicznie istotne promieniowanie jest naprawdę niskie. Na przykład telefony komórkowe emitują zarówno składową poprzeczną, jak i podłużną. Dzieje się tak, ponieważ anteny telefonów komórkowych są zbyt krótkie, aby fala mogła zostać wyemitowana. Mówi się tutaj o wydajności anteny. Fala poprzeczna i szum są wypromieniowane. Według Meyl hałas jest składową podłużną. Ważne jest, aby wiedzieć, że każda fala wokół anteny jest najpierw wirem pierścieniowym i falą uderzeniową i stacza się tylko do znanej fali poprzecznej poza polem bliskim.

„Tylko fala podłużna jest falą energetyczną”.

Podłużna fala elektromagnetyczna, podobnie jak fala dźwiękowa, jest falą uderzeniową. To tworzy wszystkie linie pola między nadajnikiem a odbiornikiem. Oznacza to, że cała energia może zostać przekazana z nadajnika do odbiornika. W praktyce oznacza to, że prawo odległości nie ma tu zastosowania i nawet najmniejsze ilości energii mogą prowadzić do efektu biologicznego/fizycznego. Właśnie to zjawisko odkrywamy masowo w medycynie i biologii budowlanej. Wartości graniczne są teraz fundamentalnie kwestionowane zarówno w krytycznej biologii budynków, jak i medycynie krytycznej.

„Fale podłużne o wysokiej częstotliwości nie mogą być osłonięte, ponieważ tworzą tunel”.

Specjalna geometria linii pola od nadajnika do odbiornika (jak dwie rozsunięte płytki kondensatora) utrudnia ekranowanie fali podłużnej. Można to przetestować za pomocą telefonów komórkowych, które mają wysoki udział fal podłużnych. Jeśli umieścisz telefon komórkowy w klatce Faradaya na mikrofale, takie jak kuchenka mikrofalowa, zwykle nadal można zadzwonić na telefon komórkowy. Z tego powodu osłony w systemach hi-fi nie zawsze są skuteczną bronią przeciwko negatywnym biologicznym skutkom zakłóceń pochodzących od urządzeń.

„Każdy wir w przewodnikach (prąd wirowy) ma również wir (wir potencjalny) w dielektryku. Istnieje dwoistość wirów ”.

Prawdopodobnie najważniejsze odkrycie prof. dr. K. Meyl dla badań nad technologią Vortex HiFi to wir. Prof. Dr. K. Meyl postrzega wszystkie cząstki jako wiry, ale także jako inny stabilny stan fali. Istnieją również pary wirowe między wirami w przewodnikach (prądy wirowe) a wirami w dielektryku, wirami potencjałowymi, które odkrył. Istnienie potencjalnych wirów w dielektryku skutkuje bardzo złożonymi układami aktywnymi w urządzeniach, które oddziałują również na większe odległości niż wcześniej zakładano. Jeśli obwód ma niską strukturę prądów wirowych, brzmi lepiej.

„Przejście od fali do wiru i od wiru do fali jest bezstratne. Zarówno fale, jak i wiry są wtedy stanami stabilnymi!”

Przejście od fali do wiru i od wiru do fali następuje poprzez zakłócenie pola. Może to być zaburzenie magnetyczne lub elektryczne, ale także zaburzenie dielektryczne (zmiany w ośrodku). Przejście jest bezstratne. Oznacza to, że wir przenosi energię. Nasze pomiary pola E pokazują również rozdzielczość kręgów mostowych, ponieważ siła pola znacznie spadła po leczeniu. Tutaj wir zamienił się w falę i „zabrał” energię, która wcześniej utworzyła gorący punkt.

„Fale mogą wirować wokół zakłóceń pola”.

Dla Meyl występowanie wirów jest prawem natury. Prądy wirowe można znaleźć w przestrzeni (próżnia), w gazach, cieczach, a także w ciałach stałych (prądy wirowe). Ale Meyl również postrzega cząstki elementarne jako wiry – jako wiry elementarne. Weźmy na przykład falę świetlną, która wiruje, tworząc elementarny wir (cząstka) foton. Dzieje się tak z powodu usterki pola! To zjawisko fizyczne znane jest jako dualizm światła. Tutaj światło nie jest falą ani cząsteczką, ale falą i wirem, które mogą łączyć się ze sobą bez strat. Układ doświadczalny (zaburzenie pola) określa, czy światło pojawia się jako fala, czy jako cząstka. Podobnie jest z elektronem, który staje się falą podczas tunelowania i ponownie staje się falą po wyjściu z bariery potencjału. Fizyka klasyczna nie ma tu wyjaśnienia. Fizyka kwantowa ze swoim innym punktem widzenia mówi tutaj o funkcji falowej dla cząstek swobodnych. Fizyka wirów Meyl traktuje te efekty jako naturalne stany fali.

Tę samą zasadę, którą Meyl przyjmuje dla cząstek elementarnych i ich dwoistości - fala / wir - widzi również w falach elektromagnetycznych, które zwijają się w wir potencjalny z powodu zaburzeń pola. Potencjalne wiry mogą występować nie tylko w pobliżu anten i przewodów, ale również ogólnie na granicach mediów, jeśli warunki dla fali zmieniają się. Mogą to być pola magnetyczne lub pola elektryczne, ale także materiały, które mają inną przepuszczalność lub przenikalność elektryczną niż poprzednie medium. Największym problemem w naszym otoczeniu i w urządzeniach jest skokowo zmieniająca się przenikalność elektryczna.W urządzeniach są to płytki drukowane jak i obudowa oraz w otoczeniu wszelkie powierzchnie graniczne pomieszczenia a w szczególności ogrzewanie podłogowe (woda) i szyby z ich 6-8-krotnie wyższą pemitivity do powietrza. Oprócz źródeł pola i nadajników, naszym głównym celem jest interferencja przestrzenna w tych punktach interferencji pola. Ale nawet w przypadku kabli zastosowana izolacja jest medium, które tworzy potencjalny wir w połączeniu z powietrzem. Jak wie każdy deweloper, hi-fi ma idealny materiał izolacyjny – powietrze. Tutaj nie ma potencjalnego wiru! Jeśli porównasz wyniki dźwiękowe kabli ze względną przenikalnością izolacji do powietrza, przekonasz się, że teoria Meyl również zgadza się z „rzeczywistością muzyczną”!

Powstawanie wirów poprzez zaburzenia pola jest również jednym z problemów w badaniach naukowych nad biologicznymi skutkami elektrosmogu. Konfiguracja eksperymentalna określa, czy powstają wiry, a zatem czy elektrosmog ma w ogóle jakikolwiek wpływ biologiczny.

„Potencjalne wiry kurczą się i szeleszczą, stając się w ten sposób biologicznie istotne”.

Według Meyl potencjalne wiry mają właściwość kurczenia się. W drabinach reprezentują przeciw-wir do obecnego wiru, który ma właściwość rozszerzania się. Skurcz ten prowadzi do transformacji częstotliwości i generuje szum, którego częstotliwości uderzają w systemy biologiczne w ich długości fali komunikacyjnej, a zatem mają znaczenie biologiczne. Bez tej transformacji częstotliwości przez wir potencjalny nie ma efektu biologicznego/muzycznego! Nie można zakłócić przewodnictwa nerwowego. Jeśli podczas eksperymentów generowane są czyste fale poprzeczne i nie ma turbulencji, nie mamy efektu. Można to również określić w HiFi za pomocą idealnie dopasowanych kombinacji kabel / wtyczka, jeśli rezystancja fal jest taka sama, a tym samym prądy wirowe i fale stojące są zmniejszone. Bez zmiany sygnału muzyka brzmi po prostu bardziej szczegółowo i przestrzennie. Przeprowadziliśmy wiele eksperymentów, które potwierdzają to założenie.

Poniższy rysunek przedstawia transmisję impulsów nerwowych jako potencjalny wir zgodnie z teorią Meyl'a. Zakłócenie jest możliwe tylko przy długości fali sznurowanych pierścieni. Ta częstotliwość jest również uderzana przez hałas potencjalnego wiru, co ma znaczenie biologiczne. Poniższa grafika pochodzi z „Fale skalarne w medycynie” prof. dr inż. Konstantin Meyl.