Afgestudeerd muzikant, metaalinstrumentmaker en hifi-dealer Thomas Krüger over het luisteren naar muziek en Vortex HiFi

Afgestudeerd muzikant, metaalinstrumentmaker en hifi-dealer Thomas Krüger over het luisteren naar muziek en Vortex HiFi

In zijn meest recente in HiFi Today gepubliceerd interview Frank Wacker praat met de geschoolde koperblazersmaker (Federal Award), gediplomeerd muzikant en hifi-dealer Thomas Krüger over muzikale beleving. Hij toont een manier om emotioneel naar muziek te luisteren, die vanwege een hoofdgerelateerde benadering voor de meeste muziekgeïnteresseerde hifi-luisteraars gesloten is. Ook laat hij zien dat moderne soundkillers zoals slimme elektriciteitsmeters geneutraliseerd kunnen worden met Vortex HiFi ontstoringstechnologie. Uiteraard komt zoals verwacht ook de nieuwe Vortex HiFi Iraser4 Sigma aan bod. Tegelijkertijd werkte Frank Wacker aan een Iraser4-test.

door Frank Wacker

"Het gaat over het leven en de dood van muziek" 

Een interview met de hifi-dealer, instrumentenmaker en muzikant Thomas Krüger 

De andere Hi-Fi Studio werd in 1989 opgericht door Thomas Krüger in Karben, net buiten Frankfurt. Zelf begon hij zijn muzikale loopbaan met een leertijd als koperblazersmaker, die hij in 1975 afrondde met een landelijke onderscheiding. Het werd hem al snel duidelijk dat alleen het bouwen van de instrumenten niet het enige doel kon zijn. 

Zo leerde hij op 20-jarige leeftijd trompet spelen als autodidact. Na amper twee jaar slaagde hij voor het toelatingsexamen aan de Musikhochschule in Frankfurt. Daar studeerde hij tot 1989 klassieke orkesttrompet. 

Al tijdens zijn studie speelde hij als freelancer muziek in de bigband van de Hessische radio en cultiveerde hij zijn liefde voor jazz. Vele andere optredens volgden later, zoals een theatertour door heel Europa met Robert Wilson, concerten met Chaka Khan of Celia Cruz, optredens in het Pforzheim Theater ... 

Frank Wacker (HIFI VANDAAG): Meneer Krüger, waarom openen afgestudeerde musici en instrumentenmakers een hifi-studio? 

Thomas Krüger (The Other Hifi Studio): 

In de jaren zestig stonden hifi-systemen hoog op de wensenlijstjes van mensen. Mijn vader kocht de eerste toen ik zes was: KEF-boxen, buizenversterkers en draaitafels. Terwijl mijn ouders naar muziek luisterden, luisterde ik mee. 

Zo kreeg ik op jonge leeftijd een connectie met muziek in goede afspeelkwaliteit - zelfs als we culturele filisters waren en er veel marsmuziek was (lacht – let op 

de redactie). Ik hield ook van zingen en wilde een instrument bespelen – maar dit werd niet aangemoedigd. 

Omdat vader me geen toegang gaf tot de apparaten, droomde ik van mijn eigen systeem. Op 15-jarige leeftijd was het eindelijk zover: het Hifi Jaarboek van het Duitse Hifi Instituut, uitgegeven door Karl Breh, diende als leidraad voor mij, omdat het alle wereldwijd beschikbare apparaten en luidsprekers opsomde met hun technische gegevens. Ik heb de foto's goed bekeken, vergeleken en de apparaten en luidsprekers met de beste waarden geselecteerd. 

Maar toen ik voor het eerst muziek met hen hoorde, dacht ik: wat is dit in godsnaam – ik kon niet langer dan twee weken tegen het slechte geluid en verkocht alles. Terugkijkend was dat mijn eerste les. 

Frank Wacker: Het zegt…?
Thomas Krueger: Die technische gegevens alleen zeggen niets over goed geluid. Frank Wacker: Wanneer werd muziek luisteren leuk? 

Thomas Krueger: Ik probeerde andere apparaten uit, verkocht ze weer en ontdekte na verloop van tijd regelmatigheden - onder meer via een hifi-dealer die een idee had van het onderwerp. 

Ik kwam ook in aanraking met echt dure systemen – maar ik werd er zelden enthousiast over. Een van de belangrijkste ontdekkingen was dat niet de luidspreker de belangrijkste schakel in de keten is, maar de signaalkwaliteit van de bron: wat in het begin verloren gaat, kan later niet meer worden teruggehaald. 

Natuurlijk speelt de luidspreker een grote rol, maar de beste luidsprekers ter wereld zijn nutteloos als de bron en de versterker geen navenant goed signaal geven. In eerste instantie had ik nooit geraden dat elke draaitafel, toonarm en cartridge anders klonk. Wie dat niet hoort, is doof. 

Frank Wacker: Maar je was toen nog geen muzikant? 

Thomas Krueger: Klopt, maar hoe meer muziek ik luisterde, hoe meer ik ook muzikant wilde worden. Dus leerde ik instrumenten maken, studeerde muziek en leerde mezelf trompet spelen. Hierdoor kon ik tijdens mijn studie als muzikant aan de slag. 

Frank Wacker: Maar het onderwerp hifi liet je niet los...
Thomas Krueger: Nee, sommige dingen in de muziekbusiness kostten me te veel kracht - en zo rijpte het idee dat met een hifi-winkel ook anderen konden profiteren van mijn hifi-ervaring en mijn flair voor muziek. Beide zijn met elkaar verweven - hoewel veel muzikanten geen hoogwaardige systemen hebben. 

Frank Wacker: Dat klopt - ik ken muzikanten die samen met mij in tranen uitbarsten omdat ze nog nooit zo ontroerende en oprechte muziek via een systeem hadden gehoord. 

Thomas Krueger: Dit fenomeen maakt me sprakeloos - net als het feit dat zo weinig vrouwen enthousiast zijn over hifi. Hoewel het luisteren naar muziek draait om emoties en vrouwen het meer emotionele deel van de bevolking zijn. Eigenlijk zouden ze in onze stand moeten inbreken. 

Frank Wacker: Wat houdt vrouwen tegen om dit te doen? 

Thomas Krueger: Ze praten over technische shit - en veel vrouwen voelen zich niet competent genoeg. Hifi-enthousiastelingen praten te veel over het materiaal en te weinig over de muziek. Dit geeft vrouwen het gevoel dat ze geen idee hebben van het onderwerp - hoewel ze muziek vaak veel intensiever waarnemen. 

Frank Wacker: De technologiefan in mij verzet zich, maar praten over technologie is leuk. 

Thomas Krueger: Dat kan voor jou het geval zijn, maar muziek gaat over een spirituele ervaring, over de intensiteit van expressie. Technologie is slechts een middel tot een doel. 

Frank Wacker: Dus waarom praten we zoveel over technologie? 

Thomas Krueger: Zodra het om technische aspecten gaat, gaan we naar een intellectueel feitelijk niveau. De mannen voelen zich veilig en kunnen hun beslissingen helder en logisch verantwoorden. Daarom willen ze met objectieve meetcriteria overtuigd worden waarom je dit toestel zou moeten kopen en niet dat. Met ernstige gevolgen: de man lijkt gelukkig, maar de ziel dorst. 

Frank Wacker: Nu moet je dat nader uitleggen.

Thomas Krueger: Het intellect is het verkeerde ingangskanaal voor beslissingen waarbij gevoelens en emotionele ervaringen betrokken zijn, zoals bij muziek - het heeft zelfs de neiging onze emotionele waarneming te verstoren. We willen eigenlijk bij de ballen gegrepen worden - alleen daarvoor zouden we de teugels moeten loslaten. Betrokken raken bij de muziek en je er volledig aan overgeven is de basisvereiste dat het ons diep raakt. 

Frank Wacker: Dat vind ik een heel boeiende aanpak, waar ik nog over na zal denken. Maar ik moet weer terugkomen op de technologie, of op hifi-accessoires. Wij bij HIFI-TODAY denken dat een systeem alleen met de juiste accessoires zo goed speelt dat muziek ons ​​diep kan raken. Wat vind je van deze uitspraak? 

Thomas Krueger: Helemaal mee eens, anders zou ik hem niet verkopen (lacht). Meestal hoor je de verschillen duidelijk. Voor sommigen lijken het misschien kleine veranderingen, maar deze kleine dingen zijn vaak de belangrijkste dingen. Muziek gaat niet in de eerste plaats over het grote geheel - de muzikale tekst - maar over »kleine dingen«. 

Als bijvoorbeeld tien muzikanten achter elkaar hetzelfde instrument bespelen – wat ze natuurlijk kunnen spelen – klinkt het zo anders dat je zou zweren dat het nooit hetzelfde instrument had kunnen zijn. 

Maar dat was het ook, omdat de persoonlijkheid en lichaamsbouw van elke individuele speler zo uniek is dat het nieuwe wegen inslaat in het geluid. Toen ik studeerde, kon ik elke trompettist achter de gesloten deur noemen omdat iedereen zijn eigen geluid heeft - zoals een vingerafdruk. 

Frank Wacker: Hoe komen deze toonverschillen tot stand? 

Thomas Krueger: Dit heeft te maken met de spectrale verdeling van de boventonen. Er zijn geen tonen op akoestische instrumenten (Sinus), maar alleen geluiden. Een geluid bestaat uit zijn grondfrequentie en de even veelvouden van zijn grondfrequentie: 100 Hertz maal 2, maal 3, maal 4... maal 10 enz. d.w.z. 100, 200, 300, 400 ... 1000 Hertz enz. 

Elke verdubbeling van de frequentie komt altijd overeen met een octaaf, d.w.z. dezelfde toon slechts 8 tonen hoger. Dus als 100 Hz C was, dan zouden 200, 400 en 800 Hz ook C zijn. 

Vanaf de negende boventoon wordt de reeks zo smal dat we alleen nog maar te maken hebben met seconden, oftewel de grootste dissonantie (Meningsverschil), waar we in de muziek mee te maken hebben. Een praktisch voorbeeld maakt dit hoorbaar: Als je je onderarm op de witte toetsen van een piano legt en krachtig op ... 

Frank Wacker: Wacht even - ik zal dat eens proberen op de piano van mijn vrouw. Ik ben terug - klinkt vreselijk. 

Thomas Krueger: Precies, want elk van de geluiden had hetzelfde volume. Speel je daarentegen maar één toets, dan ontstaat er een bijna even breed frequentiespectrum, maar zijn de boventonen zo stil dat je het niet meer als een dissonantie waarneemt, maar alleen als een klein kruid of kleurnuance. Daarom klinkt het leuk. Dit beschrijft ook een natuurwet. 

Deze spectrale kleurnuances zijn voor elke muzikant anders. Als hij speelt, bewerkt hij het geluid zoals een beeldhouwer zijn materiaal bewerkt en elke verandering in volume leidt tot verdere kleurveranderingen op een akoestisch instrument - ook dat is een natuurwet. Zo wordt elke toon een levend wezen. 

Op de etalage van mijn winkel staat een mooi gezegde van een Oekraïense pianist, die 100 procent samenvat waar muziek – en leven – over gaat: »Je kunt liegen met woorden, maar niet met geluiden«. Met andere woorden, woorden zijn voor het intellect en je kunt over alles worden voorgelogen, maar wanneer iemand begint te spelen en zijn broek laat zakken, weet je vrij snel of ze iets te zeggen hebben of dat ze een roddel zijn die gewoon aan het rijgen is notities bij elkaar. Er is daar geen bedrog. 

Een hifi-installatie die dit niet duidelijk kan laten zien is maar gedeeltelijk geschikt om naar muziek te luisteren, muziek is immers een zaak van leven of dood. Een nieuwe medewerker vond dat ze goede apparatuur en luidsprekers hadden – ze waren in ieder geval duur genoeg. 

Hij nam mijn goedkoopste buizenversterker en bracht hem de volgende dag terug, met de mededeling dat hij niets voor hem was. Twee maanden later - na een zekere leercurve en de aankoop van een echt goede luidspreker van Living Voice - probeerde hij de buizenversterker opnieuw. 

En hield het met de volgende reden: »Tot nu toe kon ik elk woord puur akoestisch verstaan, maar nu bespeur ik het gevoel van verdriet of vreugde in elk woord. De tekst krijgt een heel andere betekenis, een heel andere uitdrukking.« Na 20 jaar met hifi bezig te zijn, begon hij te begrijpen waar het allemaal om ging: de uitdrukking begint waar de taal lang geleden eindigde. 

Frank Wacker: Mijnheer Krüger, bedankt voor deze uitleg. Weer terug naar accessoires. Heb je favoriete producten? 

Thomas Krueger: Ja, inclusief de producten van VORTEX-HIFI. Omgevingsstoringen nemen nu zo enorm toe dat het geluid buiten de boot valt zonder de juiste ontstoringsproducten. Onlangs hebben twee van mijn klanten nieuwe elektriciteitsmeters op afstand gekregen. Beiden meldden na installatie dat het systeem slechter klonk en vroegen wat er aan gedaan kon worden. 

Met de producten van VORTEX-HIFI heb ik tegenmaatregelen kunnen nemen en de klanten zijn blij weer muziek te horen. Ook de grondoptimalisator (elimineert aardinterferentie en maakt potentiaalvereffening tussen apparaten mogelijk) inspireert me omdat het het geluid krachtig bevordert in termen van expressiviteit en intensiteit. Hierdoor raakt de muziek je veel meer. Het is absoluut noodzakelijk - ik verkoop geen enkel systeem vanaf 3.000 euro zonder Groundoptimizer. 

Indien mogelijk breng ik tijdens een demonstratie wijzigingen aan in het systeem zonder dat iemand het merkt. Dit is natuurlijk niet mogelijk met net- of luidsprekerkabels, maar als ik de Groundoptimizer loskoppel of een VORTEX-schijf/piramide uit het systeem haal en dan weer hetzelfde afspeel, hoort de klant vaak een verandering. Dan is de voodoo-beschuldiging van tafel - vooral omdat het resultaat kan worden gereproduceerd door de grondoptimizer in en uit te schakelen. 

Als er geen reactie komt, vraag ik of er iets is veranderd? De luisteraar is het er vaak mee eens, maar kan het niet precies omschrijven. Maar dat hoeft ook niet, want we zijn alweer terug op het eerder beschreven intellectuele feitelijke niveau, wat niet goed is voor de muzikale beleving. 

Kortom, ik ontwerp demonstraties zo dat je iets beleeft en diep van binnen begrijpt waar het over gaat. Er zijn echter een paar struikelblokken: als ik iets verander en de klant merkt het, maar hoort niets, kan dat voor hem gênant zijn. Dat geeft hem stress. Meestal probeert hij heel hard en concentreert hij zich. Maar wat eigenlijk? Wie de aandacht op een bepaald punt vestigt, neemt alles buiten dit centrum minder goed of helemaal niet waar. 

Als operateur zou je kunnen concluderen dat er nog een persoon met een visuele beperking voor je zit - hoewel alles binnen drie maten duidelijk is. Daarbij vergeet men het eigen goed getrainde brein en de perceptie die door de jaren heen is getraind. 

Frank Wacker: Heb jij een tip hoe je tot de juiste beleving kunt komen? 

Thomas Krueger: De innerlijke houding bij het luisteren naar muziek zou die van een mediterende boeddhist moeten zijn: hij is klaarwakker maar niet gefocust. Hij oordeelt niet, laat zich niet meeslepen en leeft in de beste zin van het woord in het hier en nu. Als je naar dit soort muziek luistert, zie je ineens details die je nog nooit eerder zijn opgevallen. Hierdoor kan de muziek zijn volledige zeggingskracht ontplooien - wat echt goed aanvoelt. 

Zoals Norbert Maurer (baas en brein achter VORTEX-HIFI) Ik weet het niet. Ik mis de technische competentie in dit segment. Maar je kunt duidelijk horen hoe het geluid toeneemt. En daar gaat het allemaal om, niet om de technologie. Natuurlijk spreekt niets tegen dat luisterervaringen kunnen worden onderbouwd met technische testmethoden. Maar niet elke geluidsverbetering is zo gemakkelijk te verklaren - daarvoor is de zaak veel te complex. Uiteindelijk willen we allemaal muziek horen die zo goed is dat het ons emotioneel raakt en meesleept. Zolang dit lukt, speelt de techniek een ondergeschikte rol. 

Overigens had ik als muzikant soortgelijke ervaringen: slechte leraren voeden de hersenen van hun leerlingen met honderden uitleg en instructies over wat te doen, waar en hoe. Ik liet mijn leerlingen een noot spelen. De kwaliteit ervan onthulde me alles wat er mis ging. Je kunt een toon pas optimaal spelen als alle spieren optimaal samenwerken - en dat zorgt voor een heel specifiek lichaamsgevoel. 

Dat moet de student – ​​keer op keer – beleven. In plaats van instructies - die volgens het leerboek absoluut correct zijn - was ik bezig met deze fysieke ervaring. Pas nadat een trompettist dit fysieke gevoel had ontwikkeld, greep zijn spel mij. En alleen dan was het de moeite waard om hem verdere technische verfijningen te leren. Als zo iemand Little Little speelde, sprak het meer dan het beroemde Jolivet-concerto uitgevoerd door een minder ervaren trompettist. 

Dat is precies waar hifi om draait - en met Vortex-producten kun je de oneindige kracht van muziek ervaren. Zelfs topzware luisteraars kunnen worden overtuigd wanneer ze de verschillen horen die steeds opnieuw kunnen worden gereproduceerd. Een open geest is belangrijk - als je niets wilt waarnemen, hoor je ook niets. 

Frank Wacker: U bent momenteel de nieuwe VORTEX-HIFI Iraser 4 aan het testen. Wat zijn uw ervaringen? 

Thomas Krueger: Ik gebruikte het voor het eerst op draaitafels - met de typische, duidelijk hoorbare vooruitgang die VORTEX-producten teweegbrengen: grotere intensiteit, meer timbre, plasticiteit en luchtigheid. 

Toen ik vervolgens de kabels schoonveegde, gebeurde er iets soortgelijks en droeg het bij aan het effect dat met de draaitafel werd bereikt. Het was ongelooflijk: horen, kabels behandelen, weer horen - en verwonderen. De Iraser 4 is een van de producten waar ik sprakeloos van word door de enorm sterke werking. Ook omdat het op zoveel manieren kan worden gebruikt - dat maakt het de ultieme geluidstool: 

Elke stap levert al aanzienlijke geluidswinsten op, maar over het algemeen is het geweldig. Ik begrijp niet echt wat daar gebeurt - maar het gaat ook over muziek, niet over technologie. Ik wil muziek zo goed horen dat de tranen in mijn ogen springen en de mensen thuis hebben precies dezelfde ervaring. VORTEX-HIFI levert hiervoor precies de juiste producten. En de nieuwe Iraser 4 staat helemaal bovenaan. 

Frank Wacker: Mijnheer Krüger, hartelijk dank voor het interview en de vele opwindende gedachten en benaderingen waarvan ik zeker weet dat ze me zullen blijven bezighouden.

Downloaden (PDF, 579KB)

 

 

Schrijf een reactie